Morgen vieren twee kids hun verjaardag. Voor de familie. En deze cake staat niet, ik herhaal, NIET op het menu. Nee, er zijn twee appeltaarten gescoord bij de Sligro. Heel lekker, maar ook heel budget.

Toch staat deze aardbeienkwarkcake hoog op mijn lijstje om te maken, te proeven en ongetwijfeld heel erg van te genieten. Misschien met Pinksteren ;-)

Pasen 2013. Alweer lang geleden. Tenminste, ik denk dat het Pasen is geweest. 'The Family' kwam in huize Mickey een vorkje prikken. En dan moet er wel wat lekkers op tafel staan.

Het menu is dan net iets minder uitgebreid dan een volledig kerstdiner. Neemt niet weg dat er toch ook de nodige uurtjes werk in gaan zitten.

MAAR. Deze ananas-appel crumble is een succesvolle afsluiter geworden. Lauw warm, met een bolletje vanille ijs en slagroom.

Om je vingers bij op te eten...

Het stond al even in de planning, dat etentje met lieve vrienden. Met veelal volle agenda's is het dan niet altijd even gemakkelijk om deze ook daadwerkelijk te matchen. Uiteindelijk werd de datum geprikt: 21 augustus. En heel stiekem verheugde ik mezelf op een bbq tijdens een zwoele zomeravond. Niets bleek minder waar, de voorspellingen varieerden van veel tot héél véél regen die dag. Het alternatief was een overheerlijke kaasfondue. Ook niet slecht ;-)
En een appel-rozijnmuffin bij de koffie.

Vaak heb ik met biscuit of bastognekoeken een taartbodem voor een kwark- of monchoutaart gemaakt maar eigenlijk was ik nooit helemaal blij met het resultaat. Uiteindelijk heb ik op de website van Koopmans mijn ideale basisrecept voor een taartbodem gevonden.
En weet je wat? Ik maak nooit meer een kruimelbodem van koekjes en boter. Punt.

Heb jij dat nu ook?

Je luncht in een restaurant, lunchroom of wat dan ook en er staan de lekkerste broodjes op de kaart. De inwendige mens vraagt om voedsel en je begint spontaan te watertanden. Je bestelt iets lekkers en wanneer het op tafel komt, onderwerp je het gerecht aan een grondige inspectie. En je denkt: dit kan ik thuis ook maken!

MAAR … doe je dat dan ook?

Ooit heb ik een echte cheesecake gegeten, maar daar was ik niet zo van gecharmeerd: lekker maar heel zwaar en machtig. Voor mij geen cheese cake meer. Dacht ik.

De andere cheese in taarten die ik ken, is de MonChou taart. En op de één of andere manier krijg ik die niet zoals ik het hebben wil. Wanneer de kids deze taart willen, mogen ze hem zelf maken ;-)

En toch, het kriebelde. Ik wilde wel eens een échte cheesecake maken. Het recept is enigszins aangepast, ik maak géén kruimelbodems meer van koekjes. En voor een volgende keer (Volgende keer? Ja, volgende keer!) wordt de melkchocolade vervangen door pure chocolade. Het limoensap kun je – uiteraard – ook vervangen door het sap van een vers geperste limoen.

Ik ben Maurits Westbroek en ben momenteel werkzaam als chef-kok  bij Apollo hotel de Beyaerd.

Bijna 30 jaar heb ik ervaring in de horeca, waarvan de laatste 4 jaar bij Apollo Hotels Resorts. Als 4-jarige wist ik al dat ik kok wilde worden en stond ik 's nachts in de keuken om pannenkoeken of friet te bakken. Ik heb dus van mijn hobby mijn werk weten te maken.

Ik vind het leuk om met vrienden lekker te koken en om met jullie mijn recepten te delen.

Het eerste recept dat ik met jullie wil delen is: CHOCOLADE MOUSSE.

Zeg weekend en ik zeg toastjes en eieren. De kids zeggen dat ook, zij weten dat er vaak nog wat eiersalade over blijft voor de maandag.

Nu is het zo dat ik een week geleden de bourguignonne melange heb gekocht. En dan niet in de 2 kg variant zoals in de link. Nee, gewoon 500 g. Simpelweg omdat de kruidenmix wel lekker leek. Bij thuiskomst hebben we gesnuffeld en de geur is goedgekeurd.

De smaak wordt nu getest. In de eiersalade...

Gisteren was het zover, de eerste erwtensoep van een nieuw winterseizoen heeft een dag lang staan te pruttelen op het vuur. Met plezier heb ik elk half uur even de pollepel door de pan gehaald en mezelf verlekkerd aan het resultaat.

Mijn pan, de 10 liter soeppan (!) zat bijna tot de rand vol. Het basisrecept staat HIER. Mijn versie is een ietwat aangepast. Dat betekent dus één avond bunkeren en de rest gaat in de diepvries.

Vandaag heb ik ruim 4,5 kilo erwtensoep in bakjes van 500 g ingevroren. Je weet wel, diezelfde bakjes die je bij de afhaal-chinees meekrijgt. Nu simpelweg gekocht bij de toko en reuze handig voor het diepvries-management.

{jcomments off}

Focaccia is een Italiaans plat brood. Het komt oorspronkelijk uit Ligurië, de streek rond Genua, en de naam komt waarschijnlijk van het Latijnse focus (haard), zoals het werd genoemd door de Etrusken die het brood op hete stenen bakten.

De deegbodem van focaccia is te vergelijken met die van een pizza, maar dikker. De basis bestaat uit bloem met een hoog glutengehalte, olie, water, suiker, zout en gist. De smaak van het brood kan versterkt worden door olijfolie en kruiden te gebruiken of door het te beleggen met kaas en ham of te verfrissen met verschillende groenten.

En nu kun je ook zelf een focaccia maken.
Wat is er leuker dan je eigen brood bakken? ;-)

Een klein rekensommetje leert dat de basis voor dit recept onvoldoende ingrediënten zijn voor een volwaardige maaltijd voor 4 personen.
Tenminste, dat denk ik.

Sterker nog, de praktijk wees vanavond uit dat deze hoeveelheid amper genoeg is voor 3 personen. En dan ben ik uitgegaan van 6 tortillawraps met de vermelde hoeveelheid rundergehakt en spitskool. Voor wat extra smaak zijn er twee teentjes knoflook, een halve rode peper (mét zaadjes) en een blikje tomatenpuree aan toegevoegd.

Het kan natuurlijk ook zomaar zijn dat ik gewoon erg lekker heb gekookt ;-)

Gevonden!

Ik heb de recepten voor alle gerechten van mijn Aziatische rijsttafel gevonden. Ook de foto's. En die zijn niet voor publicatie geschikt: te donker, dood geflitst, noem maar op. Ik zal de gerechten nog een keer moeten maken, wat een straf ;-)

Als voorgerecht stond er een heerlijke kokoskippensoep op het programma. Erg geslaagd al zeg ik het zelf.

Het jongste kind krijgt wel eens de geest. Dan wil ze iets aan het eten doen. Met name bakken vindt ze leuk. En dat vinden wij helemaal niet erg! Op zondagochtend heeft ze al enkele keren kwarkbollen gebakken. In eerste instantie was ik sceptisch. Kwark in het deeg van brood? Nou, het is een aanrader! De bollen zijn heerlijk, zelfs véél lekkerder dan de 'gewone' krentebol.

Drie verschillende generaties hebben geproefd. De meningen zijn verdeeld in 'erg lekker' tot 'nou, die gember had je er niet in hoeven te stoppen'. Maar dat zijn dan weer mensen die eigenlijk niets met gember hebben. Nu moet ik eerlijk toegeven dat het wel een experiment was. De combi ananas met gember leek me namelijk wel lekker. En dan ga je dat proberen. Toch?

Wat vind jij? Ga je het recept maken? En dan met of zonder gember?

Deze maand voelt nog een beetje als vakantie. Komt vast door het mooie weer en dat terwijl ik nog ruim 3 maanden moet wachten op mijn 'echte' vakantie (zie www.autenticacuba.nu). En toch, met dit gevoel moet je iets doen. Toch?
Bij de toko hebben we lams (spare) ribbetjes gekocht, gemarineerd, in de oven geschoven en vanavond met stokbrood, groene salade en een glaasje rode wijn versterkt dit het vakantiegevoel :)

Iemand die mij een beetje kent, is op de hoogte van mijn liefde voor … de kringloopwinkel. Graag snuffel ik daar rond op zoek naar spulletjes die ik eigenlijk (niet) nodig heb. Zo ook een aantal maanden geleden.

Op de afdeling met potten, pannen en, al dan niet, elektrische keukenapparatuur kwam ik een ijsmachine tegen. Vrijwel nieuw in doos, compleet met handleiding en recepten. Kostprijs: € 2,00 of € 2,50. Dat ben ik even kwijt. En niet dat ik iets met ijs heb, verre van dat. Maar. Er hobbelen met regelmaat jong volwassenen rond in 'tha house' die de spreekwoordelijk moord voor een ijsje doen.

De ijsmachine staat nu te glimmen op mijn plank en is nu TWEE keer gebruikt. De eerst keer vanille roomijs met geraspte chocolade, in de volksmond stracciatella genoemd. Roomijs volgens het recept, de chocolade naar eigen inzicht. Lekker maar véél te zoet. Dit keer is het mango ijs geworden en heb ik twee recepten samengevoegd tot één. En zelfs ik vind het lekker …

Het is zondag en een dag waarop niets moet en alles weer mag. En ik bak omdat ik het leuk vind. Kids zijn daar blij mee.

't Heeft wel even moeite gekost om te bedenken wat ik wilde bakken en waar ik vooral níet voor naar buiten hoefde. Hoewel, boodschappen doen én een frisse neus halen was misschien nog niet eens zo'n slecht idee. Maar nee...

Vorig jaar heb ik de eerste muffins gebakken. Erg lekker al zeg ik zelf. Die recepten staan (nog) niet online.

Wat ik vandaag heb gemaakt … mango-gember muffins... mjammie :)

Vrijdagmiddag 16.00 uur. De pangafilet is net op het aanrecht ontdooid en mijn WhatsApp bliebt: 'Zullen we een frietje gaan eten in het dorp?' Na een luttele seconde vervliegt de twijfel en ik app terug: 'Gezellig, ik zie je zo!' Ondertussen verdwijnt de vis in de koelkast en ik denk nog dat ik die de dag erop wel zal bakken bij de lunch.

Sinds afgelopen week mag de jongste zich officieel volwassen noemen. Zondag hebben we dat voor de familie gevierd. Vriendjes en vriendinnetjes doen dat heel dunnetjes over op de housewarming van haar nieuwe kamer in Breda. Denk ik zomaar.

De vraag voor nu was wat voor taart er geserveerd moest worden. Al snel was ze er uit, kwarktaart was favoriet. De extra toevoeging zorgde kortstondig voor wat hoofdbrekens. Het moest namelijk een frisse taart worden. Duhhhh, lieve meid, kwarktaart is ALTIJD fris ;-)

Op de dag zelf genoot ze zichtbaar van de taart met de woorden: 'mam, de taart is net zo lekker en fris geworden als ik het me had voorgesteld.'

Kind was heel gelukkig met het voorgestelde menu. Maar wanneer je gebakken aardappels belooft, maakt niet uit hoe oud of jong de mede tafelgenoten zijn, dan kom je niet op de proppen met gestoofde aardappels omdat dat in het recept staat. Not done, vindt kind. Een stiekem heeft ze wel gelijk ;)

Er werd een ander basis recept gezocht, er een eigen draai aan gegeven en geserveerd met gebakken aardappels en een groene salade. Kind was - bijna - in extase... door de sesamzaadjes …

De flespompoen lag al enkele weken op de eettafel te lonken en te flirten. De boodschap was duidelijk: 'eet mij, eet mij!'. Het leek een smeekbede die niet kon worden weerstaan. Ik denk dat mijn dochter dat ook dacht. Ze stuurde namelijk een recept door van pompoensoep ;-)

Nu is het zo dat ik én eigenwijs ben én niet altijd de recepten geloof / volg. De uien en knoflook moeten ongepeld de oven in anders verbranden ze. En niet - stiekem - gepeld, zegt ze uit ervaring wijs geworden. Daarnaast was de geadviseerde oventijd van 45 minuten te weinig om de groenten gaar te krijgen. In de kokosmelk en de bouillon heeft het nog even staan pruttelen. Tot de massa écht gaar was.

Raita, yoghurtdip, ik weet dat ik het heb gemaakt. Ik weet ook dat het 25 februari van dit jaar is geweest aan de datum op het recept en de gasten in mijn agenda. Nu ik het recept weer overlees weet ik ook dat het lekker was. Maar bij welke recepten ik de Raita geserveerd heb, is nu nog even een zwart gat. Ik duik nog in mijn foto's en hoop daar het antwoord te vinden...

De structuur van peer vindt ze niet lekker, maar een gestoofd peertje glijdt dan weer wel zo naar binnen. De keuze voor een salade met peer vond ik zelf nogal verrassend, kind vond het logisch. En dan is het goed ;-)

Op het wereld wijde web kwam ik het recept tegen voor een salade met walnoot en peer. Alleen, mijn salade is behoorlijk anders uitgepakt. Dat zag ik pas net voordat ik de salade wilde serveren en het recept na ging lezen om te kijken of er nog ingrediënten ontbraken. En dat mag: de basis van een ander waar een eigen draai aan wordt gegeven. Toch?

Zondag. Een soort van familiedag. Samen ontbijten, nou ja noem het - qua tijdstip - maar gewoon brunchen. En wat is lekkerder dan zelfgemaakt gebak te serveren?

Puber kreeg het recept onder ogen, las het magische woord CHOCOLADE, viel in katzwijm en verkondigde stellig alles op te gaan eten.

De man in huis is altijd van de taart maar dit keer niet. Hij heeft niet zoveel zin in taart, 'straks' misschien. Heeft dit een speciale reden?

We zullen zien, proeven en ervaren... ;-) 

Bij een klein feestje hoort … taart!

De appeltaart was een 'gift' van de Sligro maar was onvoldoende voor het aantal gasten wat ik verwachtte. Kids smeekten om monchou-taart, maar ik heb mezelf voorgenomen die nooit meer te maken. Twee keer heb ik al zo'n taart uit mijn handen laten kieperen en daarnaast ben ik simpelweg niet tevreden over het eindresultaat. Kids wel, nou jammer dan!

Een kwarktaart is het alternatief. En ook dat wordt zeer gewaardeerd. De voorkeur van de kids ging uit naar een aardbeientaart. Onbetaalbaar in deze tijd van het jaar...

Het is de frisse sinaasappel-kwarktaart geworden ;-)

Recept: www.jumbo.com/recepten/springrolls-met-kip

Om de laatste dag van een periode met vakantie- en feestdagen af te sluiten, stond er voor zoon en mij 's middags nog een tapas-momentje in de planning. Niet echt ongezond maar ook niet echt super gezond. Wel lekker. En dáár gaat het om.
Het glaasje Lindeman's Bin 85 Pinot Grigio was een smakelijke bijkomstigheid ;-)

Op zich zijn deze hapjes vrij snel en gemakkelijk te maken. Laat het een goed voornemen voor het nieuwe jaar zijn om dit vaker te doen...

Het valt een beetje onder quality-time.
Vind je niet?

Ondertussen zijn we bijna twee weken onderweg in het nieuwe jaar.

En? Lukt het nog een beetje met de goede voornemens? Gezond(er) eten? Meer bewegen?

Deze keer hebben we het recept voor een smakelijke maar magere Thaise kippenbouillon. Heerlijk na alle overdaad aan voedsel van de feestdagen.
Het duurt wel even, de kippenpoten moet je namelijk drie uur laten trekken, maar dan heb je ook wat ;-)

Recept: www.jumbo.com/recepten/tortilla-met-tonijnsalade

Twee lieve vriendinnen en ik hebben een soort van kookclubje. Met grote regelmaat koken we voor elkaar en worden we uitgedaagd om de ander iets lekkers voor te schotelen. En een uitdaging is het zeker: één van ons eet geen vlees, wel vis of vegetarisch. En dat laatste, dat gaat vaak net buiten onze 'comfortzone'.

Deze week werden we bij Elle verwacht en onze neus werd bij binnenkomst al aangenaam geprikkeld. Het 'ohhhh, dat ziet er lekker uit!' was wel heel duidelijk toen de tortillataart gepresenteerd werd. We hebben met heel veel smaak gegeten. En het recept is voor herhaling vatbaar!

En Elle? Zij zat te glimmen, van oor tot oor ;-)