In het kader van goede voornemens en zo, besloot ik dat het tijd was om weer eens iets te gaan bakken. Maar wat?

Ik hou van kwarktaart en de kwarkbollen die C in elkaar draait zijn goddelijk. De ruimte in mijn diepvries is en blijft beperkt. Iets met diepvriestechnisch mismanagement, (te)veel eten klaar maken en de overgebleven ruimte toch volstouwen. Het werd geen taart. Dat is duidelijk. Ook geen bollen. C is in Breda en niet in mijn keuken. Toen kwam ik dit recept tegen: kwarkcake.

De kwark, ja de magere, had ik al op voorhand gekocht en was ervan overtuigd dat ik voldoende ingrediënten voor een baksel in huis zou hebben. Op de rozijnen na bleek dat inderdaad ook zo te zijn. Plus mijn versie is een ietsje minder gezond. Hoe dat komt? Nou, ik proef het deeg/beslag altijd voordat ik het bak en dit was bijna smerig ZONDER suiker. Voor mij dan hè.

Het goede nieuws is dat er zeker de helft minder suiker in zit dan in een gewone cake en vrijwel geen boter (olie).

Het stond al even in de planning, dat etentje met lieve vrienden. Met veelal volle agenda's is het dan niet altijd even gemakkelijk om deze ook daadwerkelijk te matchen. Uiteindelijk werd de datum geprikt: 21 augustus. En heel stiekem verheugde ik mezelf op een bbq tijdens een zwoele zomeravond. Niets bleek minder waar, de voorspellingen varieerden van veel tot héél véél regen die dag. Het alternatief was een overheerlijke kaasfondue. Ook niet slecht ;-)
En een appel-rozijnmuffin bij de koffie.

'Mam', zegt de man in huis, 'wat ga je bakken?'
Braaf antwoord ik dat het een taart gaat worden.
Met grote ogen kijkt hij naar de berg geraspte courgette en ik hoor de ontzetting in zijn stem wanneer hij vraagt: 'Met courgette?'
Wanneer ik hierop bevestigend mompel komt er een welgemeende 'je maakt een grap!' uit zijn mond.
Nee, dit is geen grap en ik waarschuw hem om niets tegen zijn zus te zeggen over courgette in de taart want niet lekker.

Wanneer de taart een half uurtje in de oven staat, komt de jong(st)e dame ook beneden. Wellicht verleid door de heerlijke geuren die stiekem toch hun weg naar haar slaapkamer hebben gevonden.
'Hmmmmmmmmm', zegt ze, 'ruik ik appel?'
Nee, geen appel dus en – met uitzondering van de courgette – noem ik de ingrediënten.
Gelukzalig staat ze te snuffelen voor het raam van de oven tot de man langskomt en met een semi-onschuldige grijns vraagt: 'Mam, hoe gaat het met je courgettetaart?'

Als blikken konden doden, zowel die van haar als die van mij …

Sinds afgelopen week mag de jongste zich officieel volwassen noemen. Zondag hebben we dat voor de familie gevierd. Vriendjes en vriendinnetjes doen dat heel dunnetjes over op de housewarming van haar nieuwe kamer in Breda. Denk ik zomaar.

De vraag voor nu was wat voor taart er geserveerd moest worden. Al snel was ze er uit, kwarktaart was favoriet. De extra toevoeging zorgde kortstondig voor wat hoofdbrekens. Het moest namelijk een frisse taart worden. Duhhhh, lieve meid, kwarktaart is ALTIJD fris ;-)

Op de dag zelf genoot ze zichtbaar van de taart met de woorden: 'mam, de taart is net zo lekker en fris geworden als ik het me had voorgesteld.'

Ooit heb ik een echte cheesecake gegeten, maar daar was ik niet zo van gecharmeerd: lekker maar heel zwaar en machtig. Voor mij geen cheese cake meer. Dacht ik.

De andere cheese in taarten die ik ken, is de MonChou taart. En op de één of andere manier krijg ik die niet zoals ik het hebben wil. Wanneer de kids deze taart willen, mogen ze hem zelf maken ;-)

En toch, het kriebelde. Ik wilde wel eens een échte cheesecake maken. Het recept is enigszins aangepast, ik maak géén kruimelbodems meer van koekjes. En voor een volgende keer (Volgende keer? Ja, volgende keer!) wordt de melkchocolade vervangen door pure chocolade. Het limoensap kun je – uiteraard – ook vervangen door het sap van een vers geperste limoen.

Vaak heb ik met biscuit of bastognekoeken een taartbodem voor een kwark- of monchoutaart gemaakt maar eigenlijk was ik nooit helemaal blij met het resultaat. Uiteindelijk heb ik op de website van Koopmans mijn ideale basisrecept voor een taartbodem gevonden.
En weet je wat? Ik maak nooit meer een kruimelbodem van koekjes en boter. Punt.

Morgen vieren twee kids hun verjaardag. Voor de familie. En deze cake staat niet, ik herhaal, NIET op het menu. Nee, er zijn twee appeltaarten gescoord bij de Sligro. Heel lekker, maar ook heel budget.

Toch staat deze aardbeienkwarkcake hoog op mijn lijstje om te maken, te proeven en ongetwijfeld heel erg van te genieten. Misschien met Pinksteren ;-)

Drie verschillende generaties hebben geproefd. De meningen zijn verdeeld in 'erg lekker' tot 'nou, die gember had je er niet in hoeven te stoppen'. Maar dat zijn dan weer mensen die eigenlijk niets met gember hebben. Nu moet ik eerlijk toegeven dat het wel een experiment was. De combi ananas met gember leek me namelijk wel lekker. En dan ga je dat proberen. Toch?

Wat vind jij? Ga je het recept maken? En dan met of zonder gember?