Morgen vieren twee kids hun verjaardag. Voor de familie. En deze cake staat niet, ik herhaal, NIET op het menu. Nee, er zijn twee appeltaarten gescoord bij de Sligro. Heel lekker, maar ook heel budget.

Toch staat deze aardbeienkwarkcake hoog op mijn lijstje om te maken, te proeven en ongetwijfeld heel erg van te genieten. Misschien met Pinksteren ;-)

Het stond al even in de planning, dat etentje met lieve vrienden. Met veelal volle agenda's is het dan niet altijd even gemakkelijk om deze ook daadwerkelijk te matchen. Uiteindelijk werd de datum geprikt: 21 augustus. En heel stiekem verheugde ik mezelf op een bbq tijdens een zwoele zomeravond. Niets bleek minder waar, de voorspellingen varieerden van veel tot héél véél regen die dag. Het alternatief was een overheerlijke kaasfondue. Ook niet slecht ;-)
En een appel-rozijnmuffin bij de koffie.

Goed, ik heb dus alweer weken geen courgettes meer mee naar huis genomen en nog steeds puilt mijn koelkast uit. Dat kan twee redenen hebben:

• Ik heb er – toen – onwijs veel meegenomen (NOT, 'slechts' vier stuks maar wel waanzinnig groot)
• Ik moet de courgettes in het eten verstoppen want de kids worden er niet blij van

Vooruit, doe dan de combi maar met de nadruk op vooral niet blije kids ;-)

Ik ben Maurits Westbroek en ben momenteel werkzaam als chef-kok  bij Apollo hotel de Beyaerd.

Bijna 30 jaar heb ik ervaring in de horeca, waarvan de laatste 4 jaar bij Apollo Hotels Resorts. Als 4-jarige wist ik al dat ik kok wilde worden en stond ik 's nachts in de keuken om pannenkoeken of friet te bakken. Ik heb dus van mijn hobby mijn werk weten te maken.

Ik vind het leuk om met vrienden lekker te koken en om met jullie mijn recepten te delen.

Het eerste recept dat ik met jullie wil delen is: CHOCOLADE MOUSSE.

Kind is ziek. Griep. Heel beroerd. Hoge koorts. Maar vooral erg zielig. Al vanaf zaterdag. En haar vriendje ook. Wat wil je, virussen worden op alle mogelijke manieren uitgewisseld ;-)

Als über bezorgde moeder schiet ik natuurlijk volledig in de stress en fungeer direct als knipmes voor de wensen van mijn kind. Not.

Wat ik wel doe? Ik verzorg haar natje en droogje, hoop dat ze zich rustig houdt en weer héél snel zal opknappen. Iets wat iedere moeder met liefde doet.

Vandaag heb ik haar verwend met custardvla wat met een 'mmmmm' werd ontvangen.

Het gaat weer de goede kant op!

Het jongste kind krijgt wel eens de geest. Dan wil ze iets aan het eten doen. Met name bakken vindt ze leuk. En dat vinden wij helemaal niet erg! Op zondagochtend heeft ze al enkele keren kwarkbollen gebakken. In eerste instantie was ik sceptisch. Kwark in het deeg van brood? Nou, het is een aanrader! De bollen zijn heerlijk, zelfs véél lekkerder dan de 'gewone' krentebol.

Drie verschillende generaties hebben geproefd. De meningen zijn verdeeld in 'erg lekker' tot 'nou, die gember had je er niet in hoeven te stoppen'. Maar dat zijn dan weer mensen die eigenlijk niets met gember hebben. Nu moet ik eerlijk toegeven dat het wel een experiment was. De combi ananas met gember leek me namelijk wel lekker. En dan ga je dat proberen. Toch?

Wat vind jij? Ga je het recept maken? En dan met of zonder gember?

Iemand die mij een beetje kent, is op de hoogte van mijn liefde voor … de kringloopwinkel. Graag snuffel ik daar rond op zoek naar spulletjes die ik eigenlijk (niet) nodig heb. Zo ook een aantal maanden geleden.

Op de afdeling met potten, pannen en, al dan niet, elektrische keukenapparatuur kwam ik een ijsmachine tegen. Vrijwel nieuw in doos, compleet met handleiding en recepten. Kostprijs: € 2,00 of € 2,50. Dat ben ik even kwijt. En niet dat ik iets met ijs heb, verre van dat. Maar. Er hobbelen met regelmaat jong volwassenen rond in 'tha house' die de spreekwoordelijk moord voor een ijsje doen.

De ijsmachine staat nu te glimmen op mijn plank en is nu TWEE keer gebruikt. De eerst keer vanille roomijs met geraspte chocolade, in de volksmond stracciatella genoemd. Roomijs volgens het recept, de chocolade naar eigen inzicht. Lekker maar véél te zoet. Dit keer is het mango ijs geworden en heb ik twee recepten samengevoegd tot één. En zelfs ik vind het lekker …

Sinds afgelopen week mag de jongste zich officieel volwassen noemen. Zondag hebben we dat voor de familie gevierd. Vriendjes en vriendinnetjes doen dat heel dunnetjes over op de housewarming van haar nieuwe kamer in Breda. Denk ik zomaar.

De vraag voor nu was wat voor taart er geserveerd moest worden. Al snel was ze er uit, kwarktaart was favoriet. De extra toevoeging zorgde kortstondig voor wat hoofdbrekens. Het moest namelijk een frisse taart worden. Duhhhh, lieve meid, kwarktaart is ALTIJD fris ;-)

Op de dag zelf genoot ze zichtbaar van de taart met de woorden: 'mam, de taart is net zo lekker en fris geworden als ik het me had voorgesteld.'

Raita, yoghurtdip, ik weet dat ik het heb gemaakt. Ik weet ook dat het 25 februari van dit jaar is geweest aan de datum op het recept en de gasten in mijn agenda. Nu ik het recept weer overlees weet ik ook dat het lekker was. Maar bij welke recepten ik de Raita geserveerd heb, is nu nog even een zwart gat. Ik duik nog in mijn foto's en hoop daar het antwoord te vinden...

Zondag. Een soort van familiedag. Samen ontbijten, nou ja noem het - qua tijdstip - maar gewoon brunchen. En wat is lekkerder dan zelfgemaakt gebak te serveren?

Puber kreeg het recept onder ogen, las het magische woord CHOCOLADE, viel in katzwijm en verkondigde stellig alles op te gaan eten.

De man in huis is altijd van de taart maar dit keer niet. Hij heeft niet zoveel zin in taart, 'straks' misschien. Heeft dit een speciale reden?

We zullen zien, proeven en ervaren... ;-) 

Bij een klein feestje hoort … taart!

De appeltaart was een 'gift' van de Sligro maar was onvoldoende voor het aantal gasten wat ik verwachtte. Kids smeekten om monchou-taart, maar ik heb mezelf voorgenomen die nooit meer te maken. Twee keer heb ik al zo'n taart uit mijn handen laten kieperen en daarnaast ben ik simpelweg niet tevreden over het eindresultaat. Kids wel, nou jammer dan!

Een kwarktaart is het alternatief. En ook dat wordt zeer gewaardeerd. De voorkeur van de kids ging uit naar een aardbeientaart. Onbetaalbaar in deze tijd van het jaar...

Het is de frisse sinaasappel-kwarktaart geworden ;-)

Twee lieve vriendinnen en ik hebben een soort van kookclubje. Met grote regelmaat koken we voor elkaar en worden we uitgedaagd om de ander iets lekkers voor te schotelen. En een uitdaging is het zeker: één van ons eet geen vlees, wel vis of vegetarisch. En dat laatste, dat gaat vaak net buiten onze 'comfortzone'.

Deze week werden we bij Elle verwacht en onze neus werd bij binnenkomst al aangenaam geprikkeld. Het 'ohhhh, dat ziet er lekker uit!' was wel heel duidelijk toen de tortillataart gepresenteerd werd. We hebben met heel veel smaak gegeten. En het recept is voor herhaling vatbaar!

En Elle? Zij zat te glimmen, van oor tot oor ;-)