Afgelopen zaterdag had ik bij de Lidl broccoli gekocht. En ja, je raadt het goed. In de aanbieding.

Gister waren we met vier en heb ik noedels met broccoli en noten klaar gemaakt. Recept volgt a.s.a.p. Maar ik had nog een stronk met deze heerlijke groente. Vanavond eet ik met me, myself & I (lees: restje uit de diepvries) en met de broccoli moe(s)t iets gebeuren.

Een soepje als lunch? Ook om aan te sterken met/na een verkoudheid... Niks mis mee zou ik zo zeggen!

Deze soep is gezond, snel gemaakt en erg lekker. Wat over is, kan zo de diepvries in. Tot een volgende lunch. Of als voorgerecht.

Goed, ik heb dus alweer weken geen courgettes meer mee naar huis genomen en nog steeds puilt mijn koelkast uit. Dat kan twee redenen hebben:

• Ik heb er – toen – onwijs veel meegenomen (NOT, 'slechts' vier stuks maar wel waanzinnig groot)
• Ik moet de courgettes in het eten verstoppen want de kids worden er niet blij van

Vooruit, doe dan de combi maar met de nadruk op vooral niet blije kids ;-)

Al enkele jaren kan ik mijn ei kwijt in de moestuin. Vroeg in het voorjaar worden veel zaden tot plantjes opgekweekt. Onder andere in de woonkamer (!). Zo gauw het weer-technisch verantwoord is, wordt deze tijdelijke opvang verruild voor de volle grond. En dan begint het feest: de groei, de bloei én de oogst.

Het is bij de konijnen af hoe snel dat de courgettes soms groeien. Je krijgt het simpelweg niet bij gegeten. Gelukkig is de diepvries geduldig, maar er worden ook veel courgettes weg gegeven. Aan deze en gene.

Eén van de favoriete bereidingen is de courgettesoep. Snel, gemakkelijk én smakelijk. Maar ook lekker gezond want biologisch uit eigen tuin.

Eens in de zoveel tijd doen we het. Koken voor elkaar en gezellig samen eten! Op die momenten staat er óf vegetarisch óf vis op het menu. Dit keer was het een vegetarische Indiaase curry met vadouvan.

De eerlijkheid gebied mij te bekennen dat ik het op heb moeten zoeken want vadouvan? Nooit van gehoord.
Wikipedia geeft antwoord: Vadouvan is een gefermenteerd kruidenmengsel afkomstig uit India en gewoon te koop in de supermarkt.

Het advies om een potje van Jonnie Boer te gebruiken heb ik in de wind geslagen. Voor de curry heb ik 2½ eetlepel nodig. Een potje van bijna € 4,00 (!) is dan zo leeg. Bij de toko heb ik 'mild madras curry powder' gescoord. Voor € 0,99. En geloof me, het smaakt heerlijk!

Recept: https://www.jumbo.com/recepten/falafel

Soms moet het. Dan doe ik de spreekwoordelijke moord voor gestoofde prei. Datzelfde geldt overigens ook voor andijvie. Of voor witlof. Soms moeten deze groenten gestoofd worden en aangemaakt met maïzena.

Ook de blikken die de kids mij toewerpen wanneer het weer eens een keer zo ver is. Onbetaalbaar … ook als er maar eentje de maaltijd met mij deelt.

Anders gezegd, ik doe voornamelijk mezelf een plezier met gestoofde groenten, gekookte aardappels en een stukje vlees. Sterker nog, op zo'n moment wordt er gewoon ouderwets geprakt.

En dat mag! ;-)

Weet je, ik snapte het niet. Vond het zó vreemd dat de vellen bladerdeeg op deze manier over de rand van de bakvorm hingen. 't Ziet er aardig, wellicht creatief uit. Maar wat is het nut?
En - eigenwijs als ik ben - deed ik dat natuurlijk niet na. Nee, mijn bladerdeeg stopte keurig net onder de rand. Sure, dat snap jij ook wel.

Maar, het deeg moet voorgebakken worden. Geen enkel probleem. Denk je...
Je schuift de bakvorm in de oven en 8 minuten later is het glashelder waarom die vellen bladerdeeg zo over de bakvorm hangen.

Tip: doe het maar gewoon!

En dit eten we dus niet vanavond ;-)

De recepten van www.mickeysplace.nl worden in de loop der tijd overgezet naar deze website. En geloof me, ik kan overal vast wel wat spitsvondige opmerkingen bij maken. Misschien doe ik dat wel, misschien ook niet. Who knows...

Feit is dat deze gerechten TOEN zo lekker waren dat ze een vermelding op Mickey's Place verdienden. Wie ben ik om daar nu aan te gaan twijfelen? ;-)

Bleekselderij. Enkele stengels zijn in de bouillon van de ossenstaartsoep verdwenen. Het restant wordt als bijgerecht gegeten. Soms heb ik daar zin in en eigenlijk maak ik daar niemand, behalve mezelf dus, blij mee. En dan wel héél standaard. Of gegratineerd of met een kasssausje. 
Maar hoe maak je deze groente dan óók aantrekkelijk voor pubers en jong volwassenen? 

Dit keer moest het anders. Uiteraard wordt het recept een ietwat aangepast. De toverwoorden waren kaassoufflé en rijst. De mediterrane bleekselderij met tomaat, uitje, knoflook en thijm werden - bijna - zonder protest naar binnen geschoven.

Meer over bleekselderij lees je HIER.

Vroeger, in een heel ver verleden, bakte mijn hubbie de oliebollen. Zijn 'taak', ik vond het wel prima. Toen meerdere kids op een iets hoger niveau gingen zwemmen, werd de morele druk zo hoog dat wij enthousiast sponsor werden van de zwemclub. Een groot deel van de zwemmers stond dan op oudjaar te zwoegen om duizenden oliebollen te bakken. Ook voor ons.
Onze nationale grootgrutter werd gespekt toen mijn hubbie mijn hubbie niet meer was. Tot 3 jaar geleden. Ik vond dat ik zelf toch ook een keer oliebollen moest gaan bakken. Financieel kwam dat ook beter uit ;-)
Morgen is het weer zo ver en de kids verheugen zich er al dagen op: mams gaat oliebollen bakken...

Pompoen. Ik had het nog nooit gegeten. Niet als kind/puber/jong volwassene maar ook niet in de bijna 30 jaren daarna. Iets van onbekend maakt onbemind. Of zo.
Nu is het zo dat mijn zus en zwager in hun schamele vrije uurtjes wat voedsel proberen te verbouwen. Onder andere pompoenen. En weet je wel hoe snel dat pompoenen groeien?
Ze hadden een overschot en van het één komt het ander. Mickey gaat stoeien met deze groenten. En met succes :)

Deze soep is een aanrader!

De flespompoen lag al enkele weken op de eettafel te lonken en te flirten. De boodschap was duidelijk: 'eet mij, eet mij!'. Het leek een smeekbede die niet kon worden weerstaan. Ik denk dat mijn dochter dat ook dacht. Ze stuurde namelijk een recept door van pompoensoep ;-)

Nu is het zo dat ik én eigenwijs ben én niet altijd de recepten geloof / volg. De uien en knoflook moeten ongepeld de oven in anders verbranden ze. En niet - stiekem - gepeld, zegt ze uit ervaring wijs geworden. Daarnaast was de geadviseerde oventijd van 45 minuten te weinig om de groenten gaar te krijgen. In de kokosmelk en de bouillon heeft het nog even staan pruttelen. Tot de massa écht gaar was.

Raita, yoghurtdip, ik weet dat ik het heb gemaakt. Ik weet ook dat het 25 februari van dit jaar is geweest aan de datum op het recept en de gasten in mijn agenda. Nu ik het recept weer overlees weet ik ook dat het lekker was. Maar bij welke recepten ik de Raita geserveerd heb, is nu nog even een zwart gat. Ik duik nog in mijn foto's en hoop daar het antwoord te vinden...

De structuur van peer vindt ze niet lekker, maar een gestoofd peertje glijdt dan weer wel zo naar binnen. De keuze voor een salade met peer vond ik zelf nogal verrassend, kind vond het logisch. En dan is het goed ;-)

Op het wereld wijde web kwam ik het recept tegen voor een salade met walnoot en peer. Alleen, mijn salade is behoorlijk anders uitgepakt. Dat zag ik pas net voordat ik de salade wilde serveren en het recept na ging lezen om te kijken of er nog ingrediënten ontbraken. En dat mag: de basis van een ander waar een eigen draai aan wordt gegeven. Toch?

Vanavond was het weer zover, de periodieke uitdaging om ons ieniemienie eetclubje een lekkere maaltijd voor te schotelen. En dit keer mocht ik gewoon lekker bij Elvira aanschuiven.

In de keuken snuffelde het al zwaar aangenaam door de rode uien die in de pan gebakken werden. En een blik op het recept zorgde voor een lekkere trek. Onze verwachtingen werden alles behalve teleurgesteld. De spinaziecurry was HEERLIJK!

Bij de spinaziecurry werd afgelopen dinsdag nog een zeer smakelijke salade geserveerd: tomatensalsa. En ook dit is een aanrader als bijgerecht bij bijvoorbeeld een warme maaltijd, een picknick of een bbq.

Om de laatste dag van een periode met vakantie- en feestdagen af te sluiten, stond er voor zoon en mij 's middags nog een tapas-momentje in de planning. Niet echt ongezond maar ook niet echt super gezond. Wel lekker. En dáár gaat het om.
Het glaasje Lindeman's Bin 85 Pinot Grigio was een smakelijke bijkomstigheid ;-)

Op zich zijn deze hapjes vrij snel en gemakkelijk te maken. Laat het een goed voornemen voor het nieuwe jaar zijn om dit vaker te doen...

Het valt een beetje onder quality-time.
Vind je niet?

Recept: www.smulweb.nl/recepten/Vegetarische-tajine

Twee lieve vriendinnen en ik hebben een soort van kookclubje. Met grote regelmaat koken we voor elkaar en worden we uitgedaagd om de ander iets lekkers voor te schotelen. En een uitdaging is het zeker: één van ons eet geen vlees, wel vis of vegetarisch. En dat laatste, dat gaat vaak net buiten onze 'comfortzone'.

Deze week werden we bij Elle verwacht en onze neus werd bij binnenkomst al aangenaam geprikkeld. Het 'ohhhh, dat ziet er lekker uit!' was wel heel duidelijk toen de tortillataart gepresenteerd werd. We hebben met heel veel smaak gegeten. En het recept is voor herhaling vatbaar!

En Elle? Zij zat te glimmen, van oor tot oor ;-)