Tot nu toe heb ik aardappels al in aantal vormen voorbij zien komen: gekookt, gebakken, gepoft, puree, frites (óók verschillende vormen), rösti. Maar ook in verschillende soorten gerechten: puur, stamppotten, salade, ovenschotels, omeletten, soepen. Je kunt het zo gek niet bedenken, de aardappel is gemakkelijk te bereiden, niet duur en past bij heel veel gerechten.

Maar deze, de aardappelpoffertjes, die had ik nog niet voorbij zien komen. Zeker voor bijzondere dagen is dit een feestelijke aardappelgarnituur én extra spannend door de toevoeging van het mespuntje kerrie.

Maurits, dank voor het delen en voor jullie, lezers, eet smakelijk!

Twijfel wat je morgenavond op tafel zult zetten?
Denk dan eens hier over na: gerookte zalm met avocadocrème. Gemakkelijk te maken, het uitzoeken van een rijpe avocado is moeilijker ;-)

Op Culy.nl staat dé ultieme tip om te bepalen of de avocado die je hebt uitgekozen ook echt rijp en dus mooi groen is. Je hoeft alleen maar het pitje/steeltje onder op de avocado te verwijderen. Is het onder en rondom het pitje bruin? Dan is de avocado niet goed. Is het mooi groen? Neem hem dan mee naar huis en maak deze heerlijke crème!

Zeg weekend en ik zeg toastjes en eieren. De kids zeggen dat ook, zij weten dat er vaak nog wat eiersalade over blijft voor de maandag.

Nu is het zo dat ik een week geleden de bourguignonne melange heb gekocht. En dan niet in de 2 kg variant zoals in de link. Nee, gewoon 500 g. Simpelweg omdat de kruidenmix wel lekker leek. Bij thuiskomst hebben we gesnuffeld en de geur is goedgekeurd.

De smaak wordt nu getest. In de eiersalade...

{jcomments off}

Focaccia is een Italiaans plat brood. Het komt oorspronkelijk uit Ligurië, de streek rond Genua, en de naam komt waarschijnlijk van het Latijnse focus (haard), zoals het werd genoemd door de Etrusken die het brood op hete stenen bakten.

De deegbodem van focaccia is te vergelijken met die van een pizza, maar dikker. De basis bestaat uit bloem met een hoog glutengehalte, olie, water, suiker, zout en gist. De smaak van het brood kan versterkt worden door olijfolie en kruiden te gebruiken of door het te beleggen met kaas en ham of te verfrissen met verschillende groenten.

En nu kun je ook zelf een focaccia maken.
Wat is er leuker dan je eigen brood bakken? ;-)

Soms moet het. Dan doe ik de spreekwoordelijke moord voor gestoofde prei. Datzelfde geldt overigens ook voor andijvie. Of voor witlof. Soms moeten deze groenten gestoofd worden en aangemaakt met maïzena.

Ook de blikken die de kids mij toewerpen wanneer het weer eens een keer zo ver is. Onbetaalbaar … ook als er maar eentje de maaltijd met mij deelt.

Anders gezegd, ik doe voornamelijk mezelf een plezier met gestoofde groenten, gekookte aardappels en een stukje vlees. Sterker nog, op zo'n moment wordt er gewoon ouderwets geprakt.

En dat mag! ;-)

Wanneer je mij op Instagram volgt, heb je ze al een keer voorbij zien komen: de gevulde druivenbladeren van onze Syrische achterburen. Het was een soort van ruilhandeltje, zij de bladeren uit mijn tuin en ik mocht het resultaat proeven. Goede deal toch?

Afgelopen week zijn er weer druivenbladeren van eigenaar gewisseld, maar ze vonden het lastig om het recept uit te schrijven. En dat snap ik. Anderhalf jaar in Nederland en ik heb er bewondering voor hoe goed dat ze onze taal al machtig zijn. Maar een recept uitschrijven? Of ik dan die middag bij hen thuis wilde komen kijken hoe deze maaltijd bereid wordt? Daar zeg ik geen nee tegen. Maar het recept gaat een ietwat lastig worden, veel wordt namelijk op 'gevoel' toegevoegd ;)

Kijk je mee?

Bleekselderij. Enkele stengels zijn in de bouillon van de ossenstaartsoep verdwenen. Het restant wordt als bijgerecht gegeten. Soms heb ik daar zin in en eigenlijk maak ik daar niemand, behalve mezelf dus, blij mee. En dan wel héél standaard. Of gegratineerd of met een kasssausje. 
Maar hoe maak je deze groente dan óók aantrekkelijk voor pubers en jong volwassenen? 

Dit keer moest het anders. Uiteraard wordt het recept een ietwat aangepast. De toverwoorden waren kaassoufflé en rijst. De mediterrane bleekselderij met tomaat, uitje, knoflook en thijm werden - bijna - zonder protest naar binnen geschoven.

Meer over bleekselderij lees je HIER.

Raita, yoghurtdip, ik weet dat ik het heb gemaakt. Ik weet ook dat het 25 februari van dit jaar is geweest aan de datum op het recept en de gasten in mijn agenda. Nu ik het recept weer overlees weet ik ook dat het lekker was. Maar bij welke recepten ik de Raita geserveerd heb, is nu nog even een zwart gat. Ik duik nog in mijn foto's en hoop daar het antwoord te vinden...

De structuur van peer vindt ze niet lekker, maar een gestoofd peertje glijdt dan weer wel zo naar binnen. De keuze voor een salade met peer vond ik zelf nogal verrassend, kind vond het logisch. En dan is het goed ;-)

Op het wereld wijde web kwam ik het recept tegen voor een salade met walnoot en peer. Alleen, mijn salade is behoorlijk anders uitgepakt. Dat zag ik pas net voordat ik de salade wilde serveren en het recept na ging lezen om te kijken of er nog ingrediënten ontbraken. En dat mag: de basis van een ander waar een eigen draai aan wordt gegeven. Toch?

Om de laatste dag van een periode met vakantie- en feestdagen af te sluiten, stond er voor zoon en mij 's middags nog een tapas-momentje in de planning. Niet echt ongezond maar ook niet echt super gezond. Wel lekker. En dáár gaat het om.
Het glaasje Lindeman's Bin 85 Pinot Grigio was een smakelijke bijkomstigheid ;-)

Op zich zijn deze hapjes vrij snel en gemakkelijk te maken. Laat het een goed voornemen voor het nieuwe jaar zijn om dit vaker te doen...

Het valt een beetje onder quality-time.
Vind je niet?

De verhalen over zelf mayonaise maken zijn bij veel mensen wel bekend: begin er niet aan want moeilijk, het gaat schiften, je moet heel secuur de olie toevoegen. Herkenbaar?
Voor mij wel. Tot deze aflevering van Masterchef Australia en er ging een wereld voor mij open. Kijk je mee?

Hetzelfde grapje kan ook gewoon met een staafmixer ;-)