Het is fijn wanneer er in je vriendenkring óók mensen met een Bourgondische inslag rond huppelen. Dat maakt het leven net wat aangenamer. Zo ook vorig weekend.

Ik was uitgenodigd om een vorkje te prikken bij vriend Ton. Het eten was heerlijk, de gesprekken goed én Ton fotografeert graag zijn zelfbereide gerechten. Je snapt al wat er nu komt … Ton vindt het leuk om zo af en toe een recept op te sturen wat ik hier mag plaatsen.

Vandaag beginnen we met biscotti con noccioli (koekjes met hazelnoten).

{jcomments off}

Focaccia is een Italiaans plat brood. Het komt oorspronkelijk uit Ligurië, de streek rond Genua, en de naam komt waarschijnlijk van het Latijnse focus (haard), zoals het werd genoemd door de Etrusken die het brood op hete stenen bakten.

De deegbodem van focaccia is te vergelijken met die van een pizza, maar dikker. De basis bestaat uit bloem met een hoog glutengehalte, olie, water, suiker, zout en gist. De smaak van het brood kan versterkt worden door olijfolie en kruiden te gebruiken of door het te beleggen met kaas en ham of te verfrissen met verschillende groenten.

En nu kun je ook zelf een focaccia maken.
Wat is er leuker dan je eigen brood bakken? ;-)

Nieuwsgierig komen ze de keuken in, verbaasd starend naar de grote berg grof gesneden Chinese kool. En je ziet ze denken: 'Gaan wij dat eten? Is dat écht lekker?'

Puber is al niet zo'n fan van rijst. In welke vorm dan ook. En nu deze berg groente en rijst?

Conclusie – na de maaltijd – is dan ook dat de kip erg lekker was maar dat bamboescheuten bij de Chinese kool toch smakelijker is.

Over de Italiaanse rijst-discussie zullen we maar zwijgen ;)

Wat vind jij?

Pasta. Het smaakt hier nooit hetzelfde. De koelkast wordt ondersteboven gehaald, restjes worden besnuffeld en er wordt per keer een kruidenmelange samengesteld. Verse knoflook zal nooit, maar dan ook nooit ontbreken.

Vroeger, eigenlijk nog niet eens zo lang geleden, kwam er geen pasta zonder een zakje kruidenmix op tafel. Nu komt er geen pasta meer op tafel zonder Toscaanse melange. En dat niet alleen, deze kruiden zijn smakelijk in heel veel gerechten.

Ondertussen is ook oudste kind blij dat MIJN voorraad weer is aangevuld. Meer uitleg nodig? ;-)

Het was weer zo'n avond waar de dinnekes dit keer bij mij aanschoven om een vorkje te prikken. Altijd leuk, altijd gezellig en altijd lekker eten bij wie we ook zijn.
De courgettes uit de moestuin van mijn zus en zwager groeien als kool courgette en zelf bivakkeren ze onder de Spaanse zon. En dan is één en één heel snel twee. Ook mijn koelkast puilt ondertussen bijna uit van de courgettes. Hét zoekwoord voor deze avond was dan ook courgette. En vis. En zie het resultaat...

Foto ontbreekt want dit is de Spaanse pastasalade van Maurits. Helaas is deze nog niet gemaakt en geproefd...

Wat heb je nodig

• 4 uien
• 1 blik ham van de jumbo
• 1 potje groene pesto
• 3 teentjes knoflook
• 500 gr pasta
• scheutje olijf olie
• 3 eetlepels mayonaise
• 1 courgette
• 1 rode paprika

Gisteravond stond het op ons menu: tonijnsalade voor 2 personen. En ik, ik die altijd zoveel foto's maakt, vergeet gewoon om foto's te maken. Want het smaakte erg goed, beter dan de vorige keer zelfs.

Gelukkig kon ik vandaag voor de herkansing, er was genoeg over voor de lunch.
En het mooie... er was daglicht. Euh, iets meer daglicht dan 's avonds maar het is nog steeds niet optimaal zonder goede flitsinstallatie. 

Wie heeft er tips wat ik eigenlijk aan zal moeten schaffen om het één en ander ook écht smakelijk te kunnen fotograferen?