De astrologische winter is officieel begonnen. Voor mij betekent dit meer stamppotten maar ook erwtensoep. Niet uit een pakje of blik, maar 'gewoon' een dag lang laten pruttelen op je fornuis. Tien liter om precies te zijn, de dubbele hoeveelheid van het recept. Wat overblijft wordt verdeeld onder familie/vrienden of gaat in de diepvries.

Eet smakelijk!

Gisteren was het zover, de eerste erwtensoep van een nieuw winterseizoen heeft een dag lang staan te pruttelen op het vuur. Met plezier heb ik elk half uur even de pollepel door de pan gehaald en mezelf verlekkerd aan het resultaat.

Mijn pan, de 10 liter soeppan (!) zat bijna tot de rand vol. Het basisrecept staat HIER. Mijn versie is een ietwat aangepast. Dat betekent dus één avond bunkeren en de rest gaat in de diepvries.

Vandaag heb ik ruim 4,5 kilo erwtensoep in bakjes van 500 g ingevroren. Je weet wel, diezelfde bakjes die je bij de afhaal-chinees meekrijgt. Nu simpelweg gekocht bij de toko en reuze handig voor het diepvries-management.

Wanneer je mij op Instagram volgt, heb je ze al een keer voorbij zien komen: de gevulde druivenbladeren van onze Syrische achterburen. Het was een soort van ruilhandeltje, zij de bladeren uit mijn tuin en ik mocht het resultaat proeven. Goede deal toch?

Afgelopen week zijn er weer druivenbladeren van eigenaar gewisseld, maar ze vonden het lastig om het recept uit te schrijven. En dat snap ik. Anderhalf jaar in Nederland en ik heb er bewondering voor hoe goed dat ze onze taal al machtig zijn. Maar een recept uitschrijven? Of ik dan die middag bij hen thuis wilde komen kijken hoe deze maaltijd bereid wordt? Daar zeg ik geen nee tegen. Maar het recept gaat een ietwat lastig worden, veel wordt namelijk op 'gevoel' toegevoegd ;)

Kijk je mee?

Heel af en toe heb je geluk. Je krijgt een echt wild konijntje uit een gebied waar het 'bij de konijnen af' is. De populatie groeit en groeit en groeit maar dat is teveel, wordt dus afgeschoten en opgepeuzeld. En wie ben ik om dan te zeggen dat ik geen konijntje wil. Toch?
De echte wilde konijntjes smaken namelijk heel anders dan de gegecultiveerde exemplaren. Niet naar kip en zo.

Dit konijntje heeft onze smaakpapillen gestreeld tijdens een uitgebreid kerstdiner en het is voor herhaling vatbaar!

{jcomments off}

Het was zaterdagmiddag en ik had een relaxte Pasen voor de boeg. Kind 1 vertrok 's avonds met zijn dinneke naar Antwerpen om daarna vakantie te gaan vieren in Frankrijk. Kind 2 vertrok maandagochtend vroeg met school naar Berlijn.

En wat deed ik? Ik kocht een lamsnek voor de tweede paasdag in de veronderstelling dat je dat even door de pan heen haalt en dan kunt genieten van een heerlijk stukje vlees. Dus niet …
Elk recept zegt dat lamsnek een perfect stukje stoofvlees is en bij voorkeur erg langzaam wordt gegaard. 

Het resultaat uit de oven was erg smakelijk maar toch denk ik dat een volgende keer het stukje vlees uren op een zacht vuurtje zal laten pruttelen ;-)

Twee weken geleden werd ik verrast door de lamsnek die een iets langere bereidingstijd nodig had dan ik verwachtte. Dit keer was mijn vraag aan de slager hoe lang een lamsschouder moest stoven. Het antwoord nam ik met een klein korreltje zout: 50 minuten tot een uurtje zei de beste man.

Dat bleek dus niet zo te zijn. Pas na 4 uur sudderen op een laag vuurtje viel het vlees mooi van het bot...

Ondertussen zijn we bijna twee weken onderweg in het nieuwe jaar.

En? Lukt het nog een beetje met de goede voornemens? Gezond(er) eten? Meer bewegen?

Deze keer hebben we het recept voor een smakelijke maar magere Thaise kippenbouillon. Heerlijk na alle overdaad aan voedsel van de feestdagen.
Het duurt wel even, de kippenpoten moet je namelijk drie uur laten trekken, maar dan heb je ook wat ;-)