Heel af en toe heb je geluk. Je krijgt een echt wild konijntje uit een gebied waar het 'bij de konijnen af' is. De populatie groeit en groeit en groeit maar dat is teveel, wordt dus afgeschoten en opgepeuzeld. En wie ben ik om dan te zeggen dat ik geen konijntje wil. Toch?
De echte wilde konijntjes smaken namelijk heel anders dan de gegecultiveerde exemplaren. Niet naar kip en zo.

Dit konijntje heeft onze smaakpapillen gestreeld tijdens een uitgebreid kerstdiner en het is voor herhaling vatbaar!

{jcomments off}

Het was zaterdagmiddag en ik had een relaxte Pasen voor de boeg. Kind 1 vertrok 's avonds met zijn dinneke naar Antwerpen om daarna vakantie te gaan vieren in Frankrijk. Kind 2 vertrok maandagochtend vroeg met school naar Berlijn.

En wat deed ik? Ik kocht een lamsnek voor de tweede paasdag in de veronderstelling dat je dat even door de pan heen haalt en dan kunt genieten van een heerlijk stukje vlees. Dus niet …
Elk recept zegt dat lamsnek een perfect stukje stoofvlees is en bij voorkeur erg langzaam wordt gegaard. 

Het resultaat uit de oven was erg smakelijk maar toch denk ik dat een volgende keer het stukje vlees uren op een zacht vuurtje zal laten pruttelen ;-)

Twee weken geleden werd ik verrast door de lamsnek die een iets langere bereidingstijd nodig had dan ik verwachtte. Dit keer was mijn vraag aan de slager hoe lang een lamsschouder moest stoven. Het antwoord nam ik met een klein korreltje zout: 50 minuten tot een uurtje zei de beste man.

Dat bleek dus niet zo te zijn. Pas na 4 uur sudderen op een laag vuurtje viel het vlees mooi van het bot...